REVIEW ON 'STONER HIVE' (Netherlands)

ZIPPO - Maktub 

4/5

It happens as it is written. I’ve never been one to hide my love for the heaviness of the riff, the bands that provide it and the different genres they may belong to. But the Italian five-piece going by the name Zippo is not an easy taste to acquire. Their first two records Ode To Maximum from 2006 and The Road To Knowledge from 2008 were already highly progressive and experimental sludge adventures. Intensely dynamic and utterly shifting between desert stoner and studio metal, heavy and hard in every way. When I saw the title of their new album released last year I was giddy with glee like a sixteen-year-old cheerleader looking to get her cherry popped. Maktub: the old Arabic proverb for ‘It Is Written’. And before we end up with a rant about Taoism, Alchemic laws and Hopi tales to counter the sixteen-year-old cheerleader remark, let’s us quickly go forth with the music. On their new record the Zippo masters have taken their progressive roots to an almost mathematical level and managed to keep even this; slightly psychedelic. A little breathing space added from here to there makes it all sound less clustered and gives the brutal riffs afterwards that extra barbaric feel. Emotional vocals, technical bass-work and excellent guitar-lines take you on a lengthy almost mythical journey and speak of what was known from the start. It’s not the destination but the journey towards it that counts…

Joop Konraad

http://stonerhive.blogspot.com

REVIEW ON 'LORDSOFMETAL.NL' (Netherlands)

ZIPPO - Maktub

78/100

Italië staat bij mij eigenlijk al jaren te boek als een corrupte bananenrepubliek vol make-up dragende macho’s. Voor metal hoef je er al helemaal niet heen, tenzij je leeft voor fantasyclichés voorgedragen in tenenkrommende Engelse accenten over een stortvloed aan over-the-top-blije, barokke gitaarmelodieën. Nee, power metal is niet mijn favoriete muziek. Laat ik deze maand nu eindelijk kennismaken met een groepering uit de laars van Europa die mijn vastgeroeste vooroordelen enigszins in beweging brengt. Ok, de bandnaam Zippo is niet best (zoals collega Jan-Simon al eerder aanhaalde), maar het muzikale aanbod op ‘Maktub’ is verbazingwekkend rijk. Een gastoptreden van Orange Goblin’s Ben Ward in ‘Man Of Theory’ (zie hieronder) is nog de duidelijkste link naar de stoner basis van de muziek. In zeven dynamische composities wordt deze basis verrijkt met avontuurlijk, bijna Tool-achtig baswerk en emotionele, warme (en accentloze!) zang die af en toe uitschiet naar Layne Staley-registers (Alice In Chains) en af en toe refereert aan het bezwerende aspect van Bruce Lamont’s zang (Yakuza). En alsof de originele muziek nog niet genoeg is, de prachtig vormgegeven digipack maakt een legale aanschaf dubbel en dwars waard. Enig minpuntje aan het album is de wat korte speelduur van 37 minuten. Net als je geest goed door de muziek geabsorbeerd raakt, is het alweer afgelopen. Maar goed, daar hebben ze de repat knop voor uitgevonden! 

Richard G.

www.lordsofmetal.nl

REVIEW ON 'ZWAREMETALEN.COM' (Netherlands)

ZIPPO - Maktub

79/100

Het Italiaanse Zippo is terug met zijn derde album, Zippo. Men liet hiervoor niets aan het toeval over en huurde James Plotkin in voor de behandeling van de plaat. Ook ene Ben Ward (Orange Goblin) deed zijn (gast)bijdrage in dit progressieve stonergezelschap, op het nummerMan of Theory.

Pure stoner kun je het bezwaarlijk noemen, dit Maktub. Het tempo ligt met momenten erg hoog en zelfs wanneer dat niet het geval is hoor je drukke drumpatronen die de gemiddelde stoner uit zijn roes zouden doen ontwaken. Psychedelisch is het wel, en progressief des te meer. De rockinvloeden waar op geteerd wordt komen van bands alsSoundgarden, maar even goed van een emotioneel beladen Deftones. Een stevige basis dus waar op geb(l)o(u)wd wordt met benevelende bassen, rockende riffs met een sludgerige klank en een haast rituele zang.

Prima album van een stonerband die onderhoudende nummers maakt, nummers die zorgen voor een geestverruimende sfeer. Rockend, met een stevige sound. Tip voor wie graag wazig wakker wordt na het beluisteren van een album.

Bart Alfvoet

www.zwaremetalen.com

REVIEW ON 'GOTHRONIC.COM' (Netherlands)

ZIPPO - The Road To Knowledge

8/10

“Yet another stoner rock band”. Those were my thoughts when first coming across Zippo. Their second album “The Road to Knowledge” is, indeed, stoner rock. An entire album based around the book “The Teachings of Don Juan.” Now, (not judging the book but its cover here) this title alone doesn’t sound like something I’d personally run to the library for. Also, I have to admit, with a horrendous band name like Zippo my expectations weren’t really all that high anyway. It starts out as the standard stoner rock formula I was expecting. Nothing out of the ordinary. Now, of course, there’s nothing wrong with that but the constant stream of bands playing the Kyuss card has become a little mundane, a little stale to me and it never seems to end. Then you notice all the other subtleties tied into the music. It’s like the band sat down with both Tool (listen to those progressive melody lines going on in “The Road To Knowledge” or “Ask Yourself a Question” for instance) and modern, more abrasive stoner groups like Down (see tracks like “El Enyerbado”). Combining these sounds Zippo starts lighting up the psychedelica and throws the end result through a blender labeled “90’s stoner rock”. What we get is an excellent sound that is in fact, refreshing. See for instance all the lovely musical nuances, contrasts and transitioning in tracks like “Chihuahua Valley” and “Mitote”. Something I wasn’t at all expecting. Do take note though, Zippo is not a band that hides their influences or even tries to. Plenty of guitar rhythms get lifted from the Isis camp as well for instance and we even get a western styled acoustic song that could’ve been included on any Tarantino flick. Zippo comes across as a band that is unoriginal, yet still manages to bring a breath of fresh air to the music field. A rarity in itself, especially within these now so cluttered genre walls. Recommended.

David
www.gothronic.com

REVIEW ON ' MARIOSMETALMANIA.COM' (Netherlands)

ZIPPO - The Road To Knowledge

86/100

This is completely different music then the usual death metal that Mario sends me but my scepticism was quickly replaced by a brand new feeling. I liked it. Hahaha !!! This is the second cd by this band from Pescara Italy. The band is: Dave- vocals, Sergente -Guitar, Devis-guitar, Stonino-bass and Ferico- drums ;They have a self produced debut album recorded 2006 named 'Ode to Maximum' and since then the sound got heavier, darker and more psychedelic .This second piece is recorded and mixed in Italy and mastered in California by John Golden at Golden mastering Studio (Neurosis, Melvins,Primus). After this Silvio leaves the band due to personal reasons and is replaced by Devis. In summer 2008 Zippo signs a deal with Subsound records. Now something about the cd. It's a conceptual work inspired by the highly discussed book by Carlos Castaneda' The teachings of Don Juan' (1968) a true report of his experiences with a Yaqui Indian . I think they really captured the feeling of the journey in their songs. You can almost taste the peyote yourself !!! But you don't have to be stoned to enjoy this. I'm not. Some songs are really psychedelic but not over the top while other songs are melancholic and dark. And a song like Lizards can't be wrong is like a mantra. Perfect for yoga lovers. But most importantly, the cd really rocks. Very good vocals and although the cd lasts an hour it is varied enough to keep me interested. Well done.

Corinne van den Brand

www.mariosmetalmania.com

REVIEW ON 'LORDSOFMETAL.NL' (Netherlands)

SCROLL DOWN FOR THE ENGLISH VERSION
____________________________________________________
DUTCH VERSION:

ZIPPO - The Road To Knowledge

Subsound Records

Score: 80/100

Een Italiaanse stonerrock band besluit zijn tweede album ‘The Road To Knowledge’ te baseren op het boek “The Teachings Of Don Juan” van Carlos Castaneda. Het moet niet veel gekker worden, was mijn eerste gedachte. Waar zijn de tijden gebleven dat bandjes nummers schreven over ‘eenvoudige’ dingen zoals meisjes en auto’s, al dan niet in combinatie met elkaar? Bij een nadere inspectie van het werk van Castaneda bleek de keuze van Zippo - bij deze winnaar van de prijs voor beroerdste bandnaam van 2009 - minder vreemd dan op het eerste gezicht. “The Teachings Of Don Juan” is een typisch product van de jaren zestig, waarin de schrijver vertelt over zijn ontmoetingen en ervaringen met de Indiaanse sjamaan/tovenaar Don Juan Matus, een persoon die in het noorden van Mexico zou moeten hebben geleefd. Oude rituelen onder invloed van hallucinogene paddenstoelen en cactussen en beschrijvingen van een levensfilosofie die heel erg new age achtig aandoet: door middel van lucid dreaming en het doorbreken van vastgeroeste routines kun je een hogere staat van bewustzijn bereiken. Wauw. Heftig man. Helemaal stoner dus. Nadat ik mijn aanvankelijke scepsis terzijde had geschoven en onbevangen de cd had beluisterd moest ik toegeven dat die eigenlijk verrassend goed was. Het doldwaze en topzware concept bleek geen excuus te zijn om matige liedjes toch nog een air van grootsheid te geven, iets wat maar al te vaak gebeurt in dit soort gevallen. Het verhaal dat verteld moet worden doet de band dan het meest belangrijke vergeten, nl. het schrijven van leuke liedjes. Zippo heeft dat wel gedaan en als je nog nooit van Castaneda gehoord hebt dan mis je gelukkig niet veel. Het helpt wel om songs als ‘Chihuahua Valley’ of ‘Mitote’ te kunnen duiden. Hoe het ook zij, ‘The Road To Knowledge’ is een gevarieerd geheel geworden. Heavy psychedelische rock en luchtige intermezzo’s wisselen elkaar af in net iets minder dan een uur. Gelukkig is het geen dope album, zo’n vaag werkje dat alleen maar te genieten is wanneer je (net als de makers) zwaar onder invloed van het een of ander bent. Ik vind dat muziek ook nuchter te genieten moet zijn, en dat is hier het geval. Eigenlijk is het behoorlijk genuanceerd en gevarieerd. Er zijn trippy stukken, zoals met name de laatste helft van het album, maar er zijn ook mooie rustige, akoestische passages, zoals ‘Lizards Can’t Be Wrong’. Bij tijd en wijle lijkt het op een soort van stonerversie van Tool. Tool, maar dan niet zo vermoeiend, zeg maar. Zippo toont aan dat niet alle stonerrock hetzij op Kyuss moet lijken of moet doorschieten naar een soort van Cheech en Chong musical. Er is ook ruimte voor originaliteit en deze koppeling tussen literatuur en muziek is wat mij betreft geslaagd.

Jan-Simon
www.lordsofmetal.nl

____________________________________________________
ENGLISH VERSION:

ZIPPO - The Road To Knowledge

Subsound Records

Rating: 80/100

An Italian stonerrock band decides to base its second album ‘The Road To Knowledge’ on “The Teachings Of Don Juan”, a book by Carlos Castaneda. It should not get much weirder than this, I thought. Where have the times gone that bands wrote songs about simple things such as girls and cars, just like that or in a combination? After detailed inspection of the work of Castaneda, the choice of Zippo - winner of the prize for worst band name of 2009 - seemed less surprising than at first sight. "The Teachings Of Don Juan" is a typical product of the sixties, in which the writer tells about his encounters and experiences with the Indian shaman / sorcerer Don Juan Matus, a person who has supposed to have lived in northern Mexico. Old rituals under the influence of hallucinogenic mushrooms and cacti and descriptions of a life philosophy that is very new age-like: you can achieve a higher state of consciousness through techniques combining lucid dreaming and breaking fixed routines. Wow. Heavy stuff man. Completely stoner in other words. After putting my initial scepticism aside had it I listened to the CD uninhibited and I had to admit that it was actually surprisingly good. The rather silly and pretentious concept appeared to be no excuse to make poor songs look great; something that happens far too often in such cases. They have a story to tell and as a result the band forget their core business, i.e. writing great songs. Zippo has not forgotten this and should you never have heard of Castaneda then you fortunately do not miss much, although it helps if you want to understand what songs like 'Chihuahua Valley' or 'Mitote' are about. Be it as it is, 'The Road to Knowledge' has become a very varied album. Heavy psychedelic rock and light interludes follow each other in just a few seconds less than an hour. Fortunately this is no dope album, the kind of vagueness that is only enjoyable with large doses of something. I think music should be great when sober as well, and that is the case here. Actually it is a well-balanced and varied record. It has trippy bits, especially in the second half of the album, but there are also nice quiet, acoustic pieces, like ‘Lizards Can’t Be Wrong’. At times it sounds like a stoner version of Tool. Tool, but not as tiresome, in other words. Zippo shows that not all stonerrock should either be like Kyuss, or go to the other extreme of some sort of Cheech and Chong musical. There is room for originality as well, and this marriage of literature and music is a good one, as far as I am concerned.

Jan-Simon
www.lordsofmetal.nl